kutubhona

((Ҳақ эканлигига) ҳеч қандай шак-шубҳа бўлмаган ушбу Китоб тақволи кишилар учун ҳидоятдир). [2:2] Шунингдек, сизларга тиловат қилинаётган бу Китоб ва унинг оятлари Аллоҳ томонидан эканлигида ҳеч қандай шак-шубҳа йўқ ҳамда у тақводорлар учун ҳидоятдир деган маъно англашилганда оятнинг

لاَ رَيْبَ
деган жойида тўхталади. Яъни, оят мана бундай ўқилади:

ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ
Биринчи тўхташда Китобдан шубҳани батамом инкор қилиш бор:

ذَلِكَ الْكِتَابُ لاَ رَيْبَ
(Ҳеч қандай шак-шубҳа бўлмаган ушбу Китоб). Унинг оятлари ҳидоятлиги айтилган:28

فِيهِ هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ
(тақволи кишилар учун ҳидоятдир). Иккинчи тўхташда эса Аллоҳнинг оятларидан шубҳани рад этиш

(لاَرَيْبَ فِيهِҲеч қандай шак-шубҳа бўлмаган). Ҳамда бутун Китобда ҳидоят борлиги баён қилинган.29
(هُدًى لِّلْمُتَّقِينَ Тақволи кишилар учун ҳидоятдир). Бунда оятнинг

ذَلِكَ الْكِتَابُ
(ушбу китоб), деган жойига таянилади. Ҳар икки тўхташ ҳам жоиз. Ҳосил бўлган маъно бир. Чунки Аллоҳнинг Китоби ундаги оятлар мажмуидир. Унинг оятлари хусусида айтилган қатъий сўз унинг ўзи хусусида айтилган қатъий сўздир. Унинг оятларидаги ҳидоят унинг ўзидаги ҳидоятдир.

الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ ٭ والَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ وَبِالآخِرَةِ هُمْ يُوقِنُونَ ٭ أُوْلَـئِكَ عَلَى هُدًى مِّن رَّبِّهِمْ وَأُوْلَـئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ
– „3. Улар ғойибга ишонадилар, намозни тўкис адо этадилар ва Биз ризқ қилиб берган нарсалардан инфоқ-эҳсон қиладилар. 4. Улар сизга нозил қилинган ва сиздан илгари туширилган нарсаларга (динларга) имон келтирадилар ва охират кунига аниқ ишонадилар. 5. Парвардигорлари тарафидан ҳидоят топганлар ана ўшалардир ва нажот топгувчилар ҳам уларнинг ўзидир“.[2:3-5]

Аллоҳ Таоло иккинчи оятда тақводорларни айтиб ўтди. Энди бу оятларда уларни нажот топганларга, ҳидоят топганларга айлантирган

(28) فيه هدي яъни Китобнинг ичида ҳидоят бор, деганидир. Яъни бу ердаги في зарф учун бўлгани боис ҳидоят оятлари ичидадир.

(29) Яъни Китобнинг ичида, унинг оятларида шубҳа йўқ.